H Αστριντ μετά βίας μπορούσε να κινήσει το σώμα της,ένιωθε βαριά και είχε την αίσθηση ότι έπεφτε σε δίνη.Άνοιξε τα μάτια της το δωμάτιο ήταν σκοτεινό, υπήρχε μόνο ένα μικρό φώς που ερχόταν απο την μισόκλειστη πόρτα στο διάδρομο.
Προσπάθησε να διακρίνει τι υπήρχε γύρω της στο δωμάτιο με την περιφεριακή της όραση.Το δωμάτιο απο όσα μπορούσε να δεί πρέπει να ανήκει σε κάποιον νεαρό άντρα.Υπήρχαν πολλά βιβλιά γύρω της πάνω στο ξύλινο γραφείο που ηταν μπροστά απο το κρεββάτι ένας μεγάλος ηλεκτρονικός υπολογιστής, ένα αναλόγιο με ένα παλιό σταχωμένο βιβλιο και πολλοί πίνακες ζωγραφικής στους τοίχους που αναπαριστούσαν κάποιο είδος τελετών με νύμφες, νεράιδες και δράκους.Πάνω στην καρέκλα ήσαν πετάμενα ρούχα ,παντελόνια και μπλούζες.
Κοίταξε στο ταβάνι και υπήρχε μια κόκκινη μεγάλη πεντάλφα ζωφραφισμένη.
Δεν της έκανε εντύπωση ούτε την τρόμαξε ιδιαίτερα, το σύμβολο της ήταν οικείο και γνώριμο, μόνο φόβο δεν της προκάλεσε.Αναρωτήθηκε μήπως ήταν η πύλη που την τράβηξε σε αυτό το δωμάτιο και την έριξε στο κρεββάτι.
''Αστρική προβολή.''σκέφτηκε.
''Μα πως εγώ δεν μπορώ ούτε διαλογισμό να κάνω , με παίρνει ο ύπνος στα 5 πρώτα λεπτά.''
Μήπως είχε πάθει τη πάλι υπνοπαράλυση;Aλλά πώς γνωρίζει ότι βρίσκεται στο δωμάτιο ενός ξένου ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται στο κρεββάτι της.Στην υπνοπαράλυση συμβαίνει συχνά να έχεις όνειρο μέσα σε όνειρο,και διαύγεια μέσα σε αυτό το δεύτερο όνειρο.Να νομίζεις ότι ξυπνάς αλλά να βρίσκεσαι ακόμα σε ένα τρίτο όνειρο.Μπορεί να τραβήξει όλη τη νύχτα αυτό.Το ότι δεν μπορούσε να κινηθεί συνηγορεί υπέρ της υπνοπαράλυσης.
Προσπαθουσε να σκεφτεί και να φέρει στη μνήμη της 'ολα όσα είχε διαβάσει περί αστρικής προβολής και υπνοπαράλυσης.Της ήρθε στο μυαλό ένα απόσπασμα απο το βιβλίο ενός συγγραφέα που έλεγε για την υπνοπαράλυση ότι εξηγείται πλεόν και ότι επιστήμη εξηγεί τη λειτουργία του εγκεφάλου σε αυτή τη κατάσταση.''Είναι μια πραγματικότητα στην οποία πέρασα μέσω ονείρου.''Σκέφτηκε.
Ένιωσε κάποιον να κινήται δίπλα της στο κρεββάτι. Πάγωσε. Το μόνο που μπορουσε να κινήσει ήταν τα μάτια της και τίποτα άλλο.
Με την περιφεριακή της όραση πρόσπάθησε να δεί ότι μπορούσε απο αυτόν , το μόνο που κατάφερε ήταν να δεί ένα μπράτσο και το πίσω μέρος ενός κεφαλιού.
Έμεινε για πολλή ώρα έτσι δεν κουνιόταν και η Άστριντ αναρωτιόταν για το πόσο θα έμενε και η ίδια σε αυτό το μέρος.Τι έπρεπε να κάνει για να φύγει απο κεί.Και άν ο διπλανός της ξυπνούσε και την έβρισκε δίπλα του πως θα ένιωθε που θα ξυπνούσε με μίαν άγνωστη στο κρεββάτι του και το κυρίοτερο ποιός ήταν αυτός.
''Πρέπει να χαλαρώσω και να αφεθώ'',είπε.
''Να οραματιστώ το κρεββάτι μου και το δωματιό μου, αν θέλω να γυρίσω πίσώ''
Έκλεισε τα μάτια της στην αρχή έβλεπε μόνο μάύρο,σκοτάδι και τίποτα άλλο.Το βάρος που ένιωθε στο σώμα έγινε πιο βαρύ και η άρχισε να νιώθει το σώμα της να ίπταται για κάποια δευτερόλεπτα μέχρι που τραντάχτηκε και άρχισε να πέφτει σε δίνη.Δεν άντεξε και ούρλιαξε απο φόβο, όλο της το σώμα τραντάχτηκε τα πόδια της και τα χέρια της κουνιόντουσαν ξεκούρδιστα μέχρι που έπεσε πανω στο στρώμα ξανά.Ανασηκώθηκε έντρομη και καταιδρωμένη στο δωματιό της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου